تور های مربوط به طبیعت و تاریخ

در این مقاله قصد داریم در مورد یکی از عجیب‌ترین جانداران کره زمین صحبت کنیم. «تارسیر» یکی از حدود ۶ گونه بسیار کوچک و از خانواده نخستی‌سانان است. این حیوان کوچک که در زبان فارسی با نام‌های میمون شبگرد کوتوله، میمون شبگرد طیفی کوچک، میمون شبگرد کوهی یا میمون شبگرد هندی نیز شناخته می‌شود، تنها در بخش‌های کوچکی است از جنوب شرقی آسیا مانند فیلیپین زندگی می‌کند و البته اینکه تعداد آنها بسیار کم است و جزو گونه‌های در معرض خطر انقراض شناخته می‌شود. با ریسمون همراه باشید. همان‌طور که بیان شد، این پستاندار بسیار ریز جثه در بخش‌هایی از جنوب شرقی آسیا مانند کشور فیلیپین و اندونزی زندگی می‌کند. اگر در یک تور فیلیپین و یا یک تور اندونزی ریسمون شرکت کنید، شاید این شانس را داشته باشید تا بتوانید یکی از این جانداران را از نزدیک تماشا کنید. میمون شبگرد کوتوله بسیار نایاب هستند، و حتی کشف آنها به حدود ۸۰ سال پیش باز می‌گردد. بعدها گمان می‌شد که این گونه‌ی حیوانی در اوایل قرن بیستم به انقراض رسیده باشد. ولی در ماه می سال ۲۰۰۰ دانشمندان به صورت اتفاقی یک تارسیر دیگر را مشاهده کردند. البته این حیوان مرده بود، چرا که گرفتار یکی از تله‌های موشی شده بود که در جنگل کار گذاشته شده بودند. بنابراین، این تارسیر مرده را می‌توان یک قربانی ناخواسته دانست. حدود هشت سال بعد، کشف دیگری انجام شد. در ماه آگوست سال ۲۰۰۸ یک تیم تحقیقاتی که در ارتفاعات یکی از کوه‌های جزیره سولاوسی اندونزی مشغول فعالیت بودند، با ۴ تارسیر زنده برخورد کردند. بنابراین موقعیت این جاندار مجدداً از حالت انقراض یافته خارج شد و امروزه نیز تارسیرها را گونه‌هایی در خطر انقراض می‌دانیم. اندازه، وزن و طول عمر تارسیرها کوچک‌ترین گونه نخستین کشور اندونزی و فیلیپین، یعنی همین میمون‌های شبگرد کوتوله، اندازه‌ای شبیه به یک موش دارند. وزن آن‌ها بسیار ناچیز است و عموماً کمتر از ۶۰ گرم هستند. تفاوت ظاهری چندانی بین تارسیرهای نر و ماده وجود ندارد، و بعید به نظر می‌رسد که بتوانید آنها را به صورت چشمی از یکدیگر تمایز دهید. ولی بااین‌حال کارشناسان بر این باور هستند که تارسیرهای ماده اندازه کمی بزرگ‌تری دارد. طول عمر تارسیرها هنوز کاملاً مشخص نیست، ولی برخی از دانشمندان تخمین می‌زنند که این جانداران قادر باشند بین ۱۲ الی ۲۰ سال عمر کند. البته آنها این تخمین را بر اساس اطلاعات و طول عمر سایر جانداران مشابه به انجام می‌دهند. تارسیر را می‌توان چیزی بین دسته میمون‌ها و لمورها در نظر گرفت. اندازه آنها تنها ۹ الی ۱۶ سانتی متر است. البته بیشتر آنها دم دار هستند و طول دوم آن‌ها حدود ۲ برابر طول بدنشان است. بااین‌حال، این ۹ الی ۱۶ سانتی‌متر شامل طول آنها نمی‌شود. سبک زندگی تارسیر ها تارسیرها همانند لمورها شبزی هستند، یعنی زندگی در شب ترجیح داده و در این ساعات فعال‌تر هستند. حس بویایی قوی این‌گونه حیوانی به آنها کمک می‌کند تا در طول تاریکی شب همچنان بتوانند نیازهای خود را برطرف کرده و زیست کنند. با این حال، همانند شامپانزه‌ها، میمون‌ها و انسان‌ها، بینی تارسیرها خشک بوده و پوششی از مو روی آن قرار گرفته است. این در حالی است که بینی لمورها خیس و بدون مو است. یکی از نقاط قوت تارسیرها، بینایی فوق‌العاده آنها است. مغز کوچک این حیوان بخش زیادی از توانایی و فعالیت خود را معطوف به پردازش اطلاعات بینایی می‌کند. یکی دیگر از نکات عجیب در مورد تارسیرها این است که استخوان مچ پا آنها بسیار دراز است. این بخش از استخوان بدن در زبان انگلیسی tarsals نامیده می‌شود و به همین خاطر است که این حیوان نام tarsier را پیدا کرده است. بدن این حیوان کوتاه و سر آن نیز گرد است و آن‌ را می‌تواند به‌صورت ۱۸۰ درجه بچرخاند. صورت تارسیرها کوتاه و با گوش‌های بزرگ و برآمده است که تقریباً با در هر لحظه در حال حرکت و تکان خوردن هستند. تارسیر علی رغم کوچک بودن، بسیار پشمالو است. خز روی بدن این حیوان به رنگ قهوه‌ای تیره و یا خاکستری است، رشته‌های مو آن ضخیم ولی در عین حال بسیار نرم ابریشمی هستند. تارسیر را نمی‌توان موجودی ترسناک دانست، البته مگر این‌که با دم دراز آن مشکلی داشته باشید! دم دراز این حیوان باعث می‌شود تا ظاهری شبیه به موش نیز داشته باشد. تارسیرها ازدست نخستی‌سانان گوشت‌خوار هستند که غذای آنها شامل حشرات، مارها و انواع مارمولک می‌شود. آن‌ها در جنگل‌ها و معمولاً بالای درختان زندگی می‌کنند. برای حرکت و تغییر مکان نیز به جای آنکه از درخت پایین بیاید، ترجیح می‌دهند تا از شاخه‌ای به شاخه دیگر بپرند که البته دم بلندشان کمک زیادی در این زمینه نه به آنها می‌کند. تارسیرهای بالغ به‌صورت تکگام -تک همسری- زندگی می‌کنند. در طول تاریکی شب‌ها، آنها از طریق صدا با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند. آنها همچنین از همین طریق است که از قلمرو خود محافظت می‌کند و به سایر جفت‌ها اجازه ورود به این منطقه را نمی‌دهند. در برخی موارد گونه‌های نر و ماده هرکدام صداهای جداگانه ایجاد می‌کنند که دانشمندان این صداها را مکمل یکدیگر می‌دانند. ازلحاظ تولیدمثل نیز خوب است بدانید که تارسیرها بعد از حدود شش ماه به دنیا می‌آیند و هنگام دنیا آمدن چشم‌های آنها کاملاً باز است و به عبارتی به‌صورت کامل و تکامل‌یافته به دنیا می‌آیند.